Antoni Czechow „Dramat Na Polowaniu”-recenzja

 

dramat na polowaniu

Tytuł: Dramat Na Polowaniu. Autor: Antoni Czechow. Wydawnictwo: Zysk I S-ka 2013

Mistrz XIX-wiecznej nowelistyki rosyjskiej Antoni Czechow należy bez wątpienia do najchętniej wystawianych autorów na teatralnych deskach całego świata. Z tego właśnie powodu Czechow w gruncie rzeczy jest dziś kojarzony z teatrem. Jego dramaty jak „Trzy siostry” czy „Wiśniowy Sad”  ukazywały w oszczędności opisu i prostoty języka wręcz po mistrzowsku tragizm zwyczajnych ludzi pozbawionych woli walki wobec miażdzącej rosyjskiej rzeczywistości. Mistrz krótkiej formy popołnił w 1884 roku jedyną w swoim dorobku powieść kryminalną, która wówczas cieszyła się ogromną popularnością w Rosji jak i poza jej granicami.  Fabuła powieści została utrzymana w konwencji zapisek niejakiego Sędziego Śledczego Siergieja Kamyszewa, które to przekazał redaktorowi naczelnemu jednego z rysyjskich wydawnictw.  Z zapisków Śledczego poznajemy jego historię związaną z okoliczną dziewczyną, córką leśniczego Olgą, którą z miejsca obdarza nader wyjątkowym uczuciem. Kamyszew nie ma pojęcia,  że młoda kobieta nie jest tak niewinna na jaką wygląda i prowadzi potajemnie na boku miłosne gry z innymi mężczyznami. Szybo wychodzi na jaw, że okoliczna piękność wychodzi niespodziewanie za mąż za jednego ze swoich adoratorów, podstarzałego rządcę Urbienina. Wydarzenie to prowadzi nieubłaganie do tragicznego w skutki finału, mającego miejsce podczas pewnego polowania. Morderstwa, którego wyjaśnienie nie jest do końca takie oczywisye mna jakie tylko z pozoru wygląda.

„Dramat Na Polowaniu” powstał jak sam autor zaznaczał, na skutek popularności  kryminału jako gatunku. Jego powieść  różni się jednak tym od reszty, że pisząc ją, starał się parodiować ów gatunek.  Pierwotnie więc „Dramat Na Polowaniu” miał być kryminałem à rebours, w rezultacie jednak pomimo swej parodystycznej proweniencji, powieść zalicza się do najwybitniejszych rosyjskich utworów. Czechow na kartach swej powieści zbudował bardzo autentyczny psychologicznie portret  Xix-wiecznego społeczeństwa rosyjskiego i pełnokrwiste postacie. Tym, którzy jej nie czytali polecam gorąco.